در همه کشورهای پیشرفته برای بهبود زخم های پوستی از کلاژن موجود در حیواناتی مانند گاو، بز و گراز استفاده می شود. این روش با وجودی که درمان زخم را تسریع می کند، می تواند باعث انتقال بیماری از دام به انسان شود.
محققان برای برطرف کردن این مشکل از کلاژن موجود در ماهی تیلاپیا استفاده کرده اند. کلاژن یک پروتئین ساختاری است که در یک چهارم تمام پروتئین های بدن یافت می شود. این پروتئین یکی از ترکیبات اصلی تاندون، پوست، استخوان، غضروف، رگ های خونی و غشاء است.
کلاژن حاوی ژن های محرکی است که پروتئین های محل آسیب دیده را تحریک می کند و بافت آسیب دیده به سرعت التیام می یابد. در این روش از کلاژن برای پانسمان زخم استفاده می شود.
پانسمان زخم با کلاژن مانع از ورود باکتری ها به پوست می شود و ضد آلرژی و بدون درد است. یکی از مهمترین کاربردهای این روش، درمان زخم بیماران دیابتی است.
