دانشنامه ناریا
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
تاریخ امروز:
نوشته ها:
درباره ناریا:
در صورتی که مطلب مورد نظر خود را در ناریا پیدا نکردید از جستجوگر سایت برای یافتن آن تلاش کنید.



232141_665

موضوع امروز این صفحه «بوق زدن» است! بله همین بوقی که خیلی از ما فرهنگ استفاده از آن را نداریم و البته برخی هم نمی‌دانیم که نحوه درست استفاده کردن از آن چگونه است.

برای اثبات این ادعا هم کافی است سری به یکی از خیابان‌های پررفت‌وآمد شهرمان بزنیم، چند دقیقه‌ای را پشت یک چهارراه یا دور میدان بایستیم و یا گوش‌هایمان را نسبت به شنیدن بوق‌ها حساس‌تر کنیم. آن موقع متوجه می‌شویم که خواسته و ناخواسته به یک رفتار نادرست ترافیکی عادت کرده‌ایم. بوق‌زدن همانقدر که می‌تواند ثمربخش باشد، می‌تواند به افزایش آلودگی صوتی محیط پیرامونمان بینجامد؛ آلودگی‌ای که به چشم نمی‌آید اما آثارش در روح و روانمان تأثیرات مخربی ایجاد خواهد کرد. باید اعتراف کنیم که بیشتر ما در طول روز سهمی در افزایش این آلودگی داریم. شاید کمی سخت باشد اما با افزایش آگاهی‌مان و توجه به حقوق دیگران می‌توانیم کمتر بوق بزنیم و شهری سالم‌تر داشته باشیم. در این گزارش با باید‌ها و نبایدهای بوق زدن بیشتر آشنا می‌شویم، شاید همین بهانه‌ای باشد تا این رفتار نادرست را اصلاح کنیم.

سؤال اول

بوق باید چقدر صدا تولید کند؟

بوق وسیله‌ای است هشداردهنده که رسیدن یا حضور وسیله نقلیه را به دیگران خبر می‌دهد. همه اتومبیل‌ها، کامیون‌ها، کشتی‌ها، قطار‌ها و در برخی مواقع دوچرخه‌ها ملزم به داشتن بوق هستند. الیور لوکاس، دانشمندی از شهر بیرمنگام انگلیس برای نخستین‌بار این وسیله را در سال ۱۹۱۰ میلادی اختراع و به جهان معرفی کرد تا تردد خودرو‌ها را به عابران پیاده هشدار دهد. بعد‌ها بیشتر خودرو‌ها به بوق‌های الکتریکی مجهز شدند تا در مواقع اضطراری مورد استفاده قرار گیرند. بوق استاندارد از طریق قطع و وصل الکترومغناطیسی کار می‌کند. طبق مقررات راهنمایی و رانندگی، صدای بوق خودروهای معمولی باید بین ۱/۸تا ۳/۵کیلوهرتز یا ۱۱۲ دسیبل باشد. چنین صدایی در سروصدای عبور و مرور دیگر اتومبیل‌ها و سرعت‌های بالا هم به خوبی قابل شنیدن است. برخی از بوق‌ها به‌صورت دوقلو تولید می‌شوند که صدای گوشنوازتری دارند و می‌توانند نقش علامت هشدار را هم داشته باشند. امروزه در بسیاری از شهرهای اروپایی استفاده از این نوع بوق‌ها متداول شده است.

سؤال دوم

چه موقع در رانندگی بوق بزنیم؟

ظاهرا جواب این سوال ساده است. به‌طور کلی، بوق وسیله‌ای است که راننده یک خودرو برای اعلام هشدار به دیگر خودرو‌ها یا عابران پیاده از آن استفاده می‌کند. مثلا اگر یک خودوری در حال حرکت دچار نقص فنی شده، می‌تواند با بوق‌زدن به دیگران وضعیت خود را به‌سرعت اطلاع دهد و مانع از بروز حادثه شود، یا اگر هنگام رانندگی، یک خودرو به‌صورت غیرمنتظره و خطرناک نزدیک وسیله نقلیه شما شد، می‌توانید با بوق‌زدن به او هشدار دهید تا در مسیر خودش حرکت کند و به شما نزدیک نشود. مثال خوب دیگر اینکه برخی از عابران هنگام عبور از خیابان متوجه خودرو‌ها نیستند و بوق‌زدن می‌تواند حضور و تردد خودرو‌ها را به آنها هشدار دهد. اینها ازجمله مواردی هستند که استفاده از بوق را برای راننده‌ها ملزم می‌سازند. بوق‌زدن بجا و درست می‌تواند از بروز یک تصادف یا حادثه ناگوار جلوگیری کند. یادتان باشد که بوق، یک وسیله هشدار‌دهنده است نه یک وسیله خبرکننده یا اعتراضی! یعنی مثلا وقتی که چراغ راهنمایی سبز شده، نباید به‌وسلیه بوق راننده خودروی جلویی را از این اتفاق خبردار کنیم. یکی از موارد اشتباه و فراگیر استفاده از بوق همین تک بوق‌های کوتاه پشت چراغ قرمز است.

سؤال سوم

کجا و چه وقت نباید بوق بزنیم؟

بسیاری از رانندگان با مکان‌هایی که بوق‌‌زدن مقابل آنجا خلاف مقررات است آشنا هستند. معمولا در این مکان‌ها تابلوی ویژه «بوق زدن ممنوع» نصب می‌شود تا راننده‌ها را نسبت به موقعیت جدید آشنا کند. اگر به کتاب قانون راهنمایی و رانندگی کشورمان مراجعه کنید در آن اشاره شده که بوق زدن مقابل بیمارستان‌ها، آسایشگاه‌ها و برخی از مراکز شهری همچون سازمان‌های اداری ممنوع است. همچنین بوق‌زدن ممتد و دسته‌جمعی خودرو‌ها خلاف قانون است و پلیس راهنمایی و رانندگی در این شرایط می‌تواند متخلفان را با جریمه مواجه کند. این نوع بوق‌زدن معمولا در کارناوال‌های عروسی مورد استفاده رانندگان قرار می‌گیرد که طبق قانون، می‌تواند جریمه در پی داشته باشد؛ هرچند که این قانون زیاد اجرا نمی‌شود. بوق‌زدن‌هایی که باعث آزار مردم شود هم خلاف قانون است و به‌نوعی اختلال در نظم عمومی به‌شمار می‌رود و پلیس می‌تواند در چنین شرایطی از ابزار قانونی بهره ببرد. بوق‌زدن در برخی از ساعت‌های شبانه‌روز نیز به‌صورت قانونی یا عرفی یک عمل ناپسند محسوب می‌شود.

سؤال چهارم

بوق‌زدن نادرست چقدر جریمه دارد؟

قانون به صراحت وضعیت آنهایی را که از بوق درست استفاده نمی‌کنند روشن کرده است. سرهنگ محمد مومنی، یکی از کار‌شناسان راهنمایی و رانندگی در این‌باره می‌گوید: «تولید صدای ناهنجار یا نامتعارف به‌دلیل استفاده از بوق‌های شیپوری و … در کلانشهر‌ها، مراکز استان‌ها و جاده‌های بین شهری جریمه ۴۰هزارتومانی به همراه خواهد داشت. این عمل با کد جریمه ۲۱۲۵ ، در شهرهای کوچک و روستا‌ها به‌ترتیب ۳۰هزار و ۲۰هزارتومان جریمه دارد. بوق‌زدن مقابل محل‌های ممنوعه همچون مقابل بیمارستان‌ها با کد تخلف ۲۱۲۴، در کلانشهر‌ها جریمه ۳۰ هزار تومانی و در شهرهای کوچک ۲۰هزار تومان جریمه دارد.» سرهنگ مومنی به نکته جالب‌تری اشاره می‌کند و می‌گوید: «اینها مبلغ جریمه اشخاصی هستند که با بوق‌زدن مزاحمت‌هایی را برای دیگران به‌وجود می‌آورند. البته اگر خودروی یک شخص، فاقد بوق هم باشد با جریمه پلیس مواجه می‌شود. این تخلف با کد ۲۱۷۰، برگه جریمه ۵ هزارتومانی را برای راننده خودرو به همراه خواهد داشت».

سؤال پنجم

تخلف‌های رایج استفاده از بوق چیست؟

بسیاری از ما هنوز با زمان و روش صحیح استفاده از بوق به عنوان یک وسیله پرفایده آشنا نشده‌ایم. به محض اینکه در ترافیک گیر می‌کنیم از بوق استفاده می‌کنیم، به این تصور که صدای آن می‌تواند معجزه کند و راه را برایمان هموار سازد یا مثلا وقتی یک اتومبیل به دلیل مشکل فنی در خیابان متوقف شده دستمان را روی بوق می‌گذاریم تا آن ماشین با صدای بوق تعمیر شود. هنگامی که از دست راننده‌های دیگر عصبانی هستیم به‌خودمان اجازه می‌دهیم تا اعتراضمان را به‌صورت بوق ممتد بیان کنیم و البته وقتی خیلی خوشحال هستیم هم از بوق‌زدن‌های ممتد استفاده می‌کنیم و دیگر توجه نداریم که همین نزدیکی‌ها ممکن است بیماری در بستر باشد و آرامش برایش حکم دارو را داشته باشد. جالب اینجاست که بعضی‌ها بوق را معادل ناسزا می‌دانند. برای همین اگر کسی برایشان بوق بزند تا هشداری بدهد خود را ملزم می‌دانند که با چند بوق جواب دندانشکنی به او بدهند. بعضی‌ها هم هستند که وقتی یک راننده تازه‌کار یا‌ گاه راننده خانم را می‌بینند، با بوق ممتد از کنارش رد می‌شوند تا او را دستپاچه کنند. یک وقت‌هایی هم حال نداریم از خودرو پیاده شویم و زنگ خانه‌ای را بزنیم، ۶-۵ تا بوق می‌زنیم تا دیگران را خبردار کنیم. گاهی وقت‌ها هم روی خودرویمان یک بوق خفن با صدای خیلی وحشتناک یا بوقی که صدای هزار جانور را دربیاورد نصب می‌کنیم.

روز بدون بوق در در هندوستان

بسیاری از کار‌شناسان فرهنگی معتقدند که تغییر رفتارهای نادرست در رانندگی با فرهنگسازی‌ و معرفی الگوهای مناسب امکان‌پذیر است. اینگونه رفتارسازی‌ها در کنار به کارگیری جرایم رانندگی می‌تواند در درازمدت تأثیر خوشایندی داشته باشد. یکی از اینگونه رفتارسازی‌ها، اعلام یکی از روزهای سال به نام «روز بدون بوق» است. این پیشنهاد در شهرهایی که با مشکل اصلی بوق زدن روبه‌رو هستند می‌تواند اجرایی شود. شهر بمبئی در کشور هند، ازجمله کلانشهرهایی است که چنین پیشنهادی را عملی کرده و توانسته در راننده‌ها تغییراتی ایجاد کند. در این شهر بزرگ بیش از ۱/۵میلیون خودرو تردد می‌کنند و بسیاری از راننده‌ها حتی در شرایط عادی هم عادت دارند مقابل مکان‌هایی مثل بیمارستان‌ها بوق بزنند. هدف از معرفی روز بدون بوق در بمبئی، افزایش آگاهی عمومی درخصوص تأثیر منفی اجتماعی و بهداشتی بوق‌زدن خودرو‌ها و آلودگی صوتی است. هرچند پلیس این شهر طی ۴ ساعت بیش از ۳ هزار خودرو را به‌دلیل بوق زدن جریمه کرد اما پس از گذشت یک سال از این روز، رفتار راننده‌های شهر بمبئی نسبت به گذشته تغییراتی را نشان می‌دهد. شاید معرفی یک روز از سال به همین نام بتواند تمرین جدی برای راننده‌هایی باشد که عادت دارند برای رساندن هر پیامی از بوق خودرویشان استفاده کنند.

بوق زدن در این شهر ممنوع است

حالا که صحبت از فرهنگسازی شد، خوب است از یکی از مناطق کشورمان که در این زمینه می‌تواند الگوی مناسبی باشد صحبت کنیم. جزیره زیبای کیش تنها به‌خاطر اماکن زیبا، ساحل رویایی و معابر خلوتش معروف نیست. فرهنگ شهرنشینی حاکم بر این جزیره هم توانسته آن را از سایر مناطق پرجمعیت کشورمان متمایز سازد. در این جزیره با پدیده‌ای به نام ترافیک مواجه نمی‌شوید، همه به قوانین راهنمایی و رانندگی و حقوق عابران پیاده به‌شدت پایبندند و از آن تخطی نمی‌کنند. نکته جالب اینکه طبق یک قانون نانوشته، بوق‌زدن در همه جای شهر ممنوع است، به‌طوری که همه رانندگان ساکن کیش سعی می‌کنند به هیچ‌وجه از بوق خودرویشان استفاده نکنند. اگر خودرویی در کیش بوق بزند، همه بلافاصله متوجه می‌شوند که سرنشین‌های آن اهل کیش نیستند و جزو توریست‌هایی‌ هستند که برای چند روزی مقیم جزیره شده‌اند!

شادی در ۱۹ - آبا - ۱۳۹۳

پاسخ دادن