صفحات قاره‌ای و اقیانوسی تحت تأثیر نیروی داخل زمین حرکت می‌کنند. این حرکت موجب جدایی قاره‌ها یا حتی برخورد برخی دیگر می‌شود. در این بخش به توضیح حرکت صفحات زمین می‌پردازیم.
چند بار در تاریخ، برخورد بین قاره‌ها، یک قاره بسیار بزرگ درست کرده است. اگرچه پوسته‌ی قاره‌ها ضخیم می باشد، اما آسان تر از پوسته اقیانوسی می‌شکند. حدود یک سوم سطح زمین با پوسته قاره‌ای پوشیده شده است. فرایند از هم جدا شدن و دوباره ملحق شدن قاره‌ها به هم چرخه ویلسون نام دارد. زمین شناس کانادایی جان توزو ویلسون اولین کسی بود که این وضعیت را توصیف کرد.
نقاط داغ دلیلی بر حرکت صفحات
محققان عقیده دارند که نوعی مخزن در حال بالا آمدن از مواد گوشته، در زیر آتشفشان‌های داخل صفحات اقیانوسی قرار دارد. ذوب این مواد در هنگام رسیدن به اعماق کم و کاسته شدن از مقدار فشار، باعث پدید آوردن نوعی نقطه داغ می‌شود. با فرض این که صفحه اقیانوس آرام از روی این نقطه داغ عبور می‌کند، به ترتیب ساختارهای آتشفشانی حاصل می‌آید. عمر هر آتشفشان نیز نشان دهنده زمانی است که کوه، در روی نقطه داغ و ساکن گوشته قرار داشته است.
در سال ۱۹۶۸، از تطبیق و تلفیق نظریه‌ها و فرضیه‌های موجود، نظریه زمین ساخت صفحه‌ای که بسیار کامل‌تر و جامع‌تر بود متولد شد. بر پایه این نظریه، پوسته سخت و جامد زمین که سنگ کره، نامیده می‌شود. از ۷ صفحه اصلی و تعدادی صفحه کوچک یا فرعی تشکیل شده که این صفحه‌ها نسبت به یکدیگر دارای حرکت هستند. صفحات میتوانند از نوع قاره‌ای یا اقیانوسی و یا هر دو باشند- در ادامه در باره این دو نوع توضیحاتی آورده‌ایم- . در زیر سنگ کره، بخشی وجود دارد که به علت فشار و دمای زیاد مواد درونی زمین به نقطه ذوب خود نزدیک شده و حالتی نرم و مذاب به خود گرفته‌اند. به این بخش سست کره گفته می‌شود. در واقع صفحات سخت و صلب سنگ کره روی سست کره سیال و روان، در حالتی شناور سر خورده و جا به جا می‌شوند.
صفحات به آهستگی روی یک لایه خیلی داغ سر می‌خورند. در بعضی مکان‌ها صفحات در اثر ضربه ناشی از برخورد به داخل همدیگر روانه می‌شوند. این وضعیت کوه‌ها را به وجود می‌آورد. در مکان‌های دیگر صفحات از هم دور می‌شوند. این باعث می‌شود پوسته جدیدی شکل بگیرد.
حرکت صفحه واگرا
زمانی کف دریا گسترش پیدا می‌کند که دو صفحه اقیانوسی از همدیگر دور می‌شوند (در مرز یک صفحه واگرا)، که نتیجه آن تشکیل پوسته جدید اقیانوسی است (این پوسته از گدازه‌ای که از داخل گوشته زمین بالا می‌آید تشکیل می‌شود). در کنار آن یک کوه میان دریایی نیز هست. تئوری گسترش کف اقیانوس اولین بار به وسیله هری هس و رابرت دیتز در دهه ۱۹۶۰ ارایه شد.
موقعی که صفحات به هم برخورد می‌کنند (در مرز یک صفحه همگرا)، مقداری از پوسته در برخورد ویران می‌شود و صفحات کوچک‌تر می‌شوند. نتایج متفاوت است و بستگی به این دارد که چه نوع صفحاتی درگیر برخورد بوده‌اند.
