این دردسری که خود من چند بار با آن مواجه شده‌ام!
من عادت دارم که گوشی موبایل را همیشه روی سایلنت بگذارم.
شاید عادت بدی باشد، اما از دید من خوب نیست که هر کسی هر وقت خواست، وسط کار آدم وارد شود.
معمولا عادت دارم هر نیم ساعت نگاهی به صفحه موبایل بیندازم و اگر لازم بود، پاسخ پیامکی با صوتی بدهم!
امشب، در دلیشس، این صفحه را پیدا کردم، نویسنده مقاله مطلبی در مورد پیدا کردن گوشی، وقتی روی سایلنت قرار داده شد نوشته است.
او پیشنهاد کرده که همیشه برای چنین واقعه‌ای باید آماده بود و از اطلاعات ضروری پشتیبان گرفت.
راه‌حل‌های دیگر او، پیدا کردن گوشی با GPS با کمک سرویس‌دهنده تلفن، استفاده از اپلیکیشن‌های هوشمند و حتی فلزیاب بود!
راستش من سه چهار باری گوشی خودم را گم کردم در حالی که می‌دانستم حتما در خانه است!
راه حل‌هایی که در آن مواقع به نظرم رسیدند، اینها بودند:
– همه لامپ‌های اتاق را خاموش کردم و با گوشی ثابت، به موبایلم زنگ زدم، بلکه روشن شدن صفحه نمایش را ببینم.
– هدفون وایرلسی دارم، روشنش کردم و در حالی که مرتب زنگ می‌زدم، هدفون را در گوشه کنار اتاق چرخاندم. این کار را می‌شود با یک رادیوی کوچک هم انجام داد.
در سه مورد از چهار مورد، گوشی با این روش‌های پیدا شد و در مورد چهارم هم بعد از چند ساعت، یادم آمد که گوشی را کجا گذاشته‌ام.
